Pielęgnica nikaraguańska - Hypsophrys nicaraguensis

Pielęgnica nikaraguańska (Hypsophrys nicaraguensis )


Inne nazwy:	Nic, Macaw Cichlid
Rodzina:	Pielęgnicowate (Cichlidae)
Wystepowanie:	Ameryka Środkowa: Nikaragua, Kostaryka
Wielkość (samiec/samica):	20 /15
Zalecana pojemność akwarium:	240 litrów
Zalecana długość akwarium:	120 cm
Temperatura:	24-27 °C
pH:	7.5-8.5
Twardość:	twarda
Charakterystyka:	Pielęgnica nikaraguańska to bardzo efektowna ryba, której piękny złoty kolor od razu zwraca uwagę. Przez całą długość ciała przebiega czarna pręga zaczynająca się tuż za okiem i biegnąca w kierunku ogona. Ciało jest smukłe, wydłużone, barwy żółtej lub złotej. Głowa i pokrywy skrzelowe przechodzą w niebieskawy lub turkusowy odcień, bardziej intensywny u samicy. Jeśli trzymamy razem grupkę tych ryb, zazwyczaj dominująca para jest znacznie mocniej wybarwiona niż pozostałe osobniki. Istnieją dwie odmiany barwne tego gatunku: jedna opisana powyżej, która jest znacznie częściej spotykana i druga, u której dominuje kolor pomarańczowo-czerwony. Jest to ryba terytorialna i może być agresywna, szczególnie w okresie tarła lub dobierania się w pary. W odpowiednio urządzonym zbiorniku można ją jednak bez problemu trzymać razem z innymi gatunkami podobnej wielkości ryb, najlepiej pielęgnic z podobnego biotopu.
Akwarium:	Naturalnym środowiskiem tego gatunku są spokojne wody Ameryki Centralnej: Nikaragui i Kostaryki. Mimo że ryby te nie należą do największych, to jednak akwarium powinno być dosyć długie. A to dlatego, że pielęgnice nikaraguańskie lubią szybko pływać, co w małym akwarium będzie znacznie utrudnione. Dekoracje budujemy z kamieni i korzeni, dbając przy tym o to, by tworzyły groty i zagłębienia, w których ryby będą mogły znaleźć schronienie. Pozostałą część przestrzeni pozostawiamy wolną, aby zapewnić odpowiednio dużo miejsca do pływania. Na podłoże układamy niezbyt gruboziarnisty żwirek, aby umożliwić rybom przystępującym do tarła wykopanie dołków, w których składają ikrę. Oświetlenie nie musi być mocne. Rośliny możemy zasadzić, ale trzeba się liczyć z tym, że będą regularnie podgryzane. Woda powinna być twarda i zasadowa, co w większości przypadków odpowiada parametrom jakie ma woda wodociągowa w naszym kraju.
Pokarm:	Ryby nie są zbyt wybredne. Karmić należy je odpowiednio dużym pokarmem zwierzęcym, uzupełnionym pokarmami sztucznymi i roślinnymi. Pielęgnice nikaraguańskie lubią podgryzać rosnące w akwarium rośliny, niekiedy całkowicie je niszcząc.
Rozróżnianie płci:	U dorosłych bardzo łatwo odróżnić płeć. Samica jest zauważalnie mniejsza od samca i bardziej intensywnie ubarwiona. Łuski mają ciemnożółty, a nawet złocisty kolor, głowa i pokrywy skrzelowe połyskują na niebiesko. Samiec jest większy, u dorosłych może występować na czole niewielki garb. Na płetwach nieparzystych (grzbietowa, ogonowa i odbytowa) można zauważyć ciemniejsze plamki, których u samicy nie znajdziemy.
Rozmnażanie:	Para wybiera sobie terytorium, którego pilnie strzeże przed innymi mieszkańcami akwarium. Zazwyczaj jest to grota z kamieni lub korzeni. Ryby przekopują podłoże tworząc sporych rozmiarów zagłębienie. Bez problemu radzą sobie nawet ze sporej grubości żwirkiem, pracowicie wybierając podłoże, nierzadko dokopując się aż do szyby akwarium. W zagłębieniu tym samica składa ikrę w ilości ok. 400 sztuk. Wyjątkowo dla gatunków środkowoamerykańskich, ikra nie jest przyklejona do podłoża, lecz luźno pozostawiona na dnie. Młode wylęgają się po 80 godzinach przy temperaturze między 26 a 28 stopni. Po upływie następnych kilku dni do tygodnia narybek już samodzielnie pobiera pokarm.
Miejsce w zbiorniku:	dno/środek